Ιστορική πρόκριση για την ομάδα του Βαγγέλη Βρακά, αλλά και για ολόκληρο το σύλλογο του Βατερλό, καθώς κανείς στο παρελθόν δεν είχε καταφέρει να φτάσει στον μεγάλο τελικό του WM Youth Cup.
Μετά από ένα συναρπαστικό δεύτερο ημιτελικό, η ομάδα του Έλληνα τεχνικού, έχοντας ένα ισχνό προβάδισμα 1-0 από το πρώτο ματς, κατάφερε να αντέξει στην πίεση και να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό. Τα “λιονταράκια” του Βρακά (το λιοντάρι είναι το έμβλημα της πόλης του Βατερλό) είχαν μπροστά τους μια δύσκολη αποστολή. Το μικρό προβάδισμα δεν άφηνε περιθώρια εφησυχασμού, ενώ επιπλέον, η ομάδα έπρεπε να αγωνιστεί σε φυσικό χορτάρι για πρώτη φορά φέτος, έχοντας κάνει μόλις μία προπόνηση σε τέτοιο αγωνιστικό χώρο.
Ο Βαγγέλης Βρακάς περιγράφει το ματς:
“Στην αρχή του παιχνιδιού φάνηκε πως δεν πατούσαμε καλά στο γήπεδο. Όμως, τακτικά ήμασταν άριστοι και δεν αφήσαμε τον αντίπαλο να μας απειλήσει. Περίπου δέκα λεπτά πριν το ημίχρονο, καθώς το παιχνίδι ήταν στα μέτρα μας, αρχίσαμε να αποκτούμε αυτοπεποίθηση και να παίζουμε ποδόσφαιρο κατοχής, παρά τις δυσκολίες του αγωνιστικού χώρου. Όμως, τότε ήρθε το λάθος: μια κακή μεταβίβαση έδωσε την ευκαιρία σε παίκτη της αντίπαλης ομάδας να σουτάρει και να σκοράρει από το πουθενά. Παρόλα αυτά, μου άρεσε η ωριμότητα των παικτών μου – κράτησαν την ψυχραιμία τους και παρέμειναν συγκεντρωμένοι. Στο ημίχρονο, το σκορ ήταν 1-0 εναντίον μας.”
“Στο δεύτερο ημίχρονο δεν ζήτησα άμεσα το γκολ της ισοφάρισης. Ήθελα πρώτα να πάρουμε ξανά τον έλεγχο του παιχνιδιού. Δημιουργήσαμε φοβερές φάσεις, κυρίως από τα αριστερά. Σε μία από αυτές, κερδίσαμε φάουλ από αριστερά, η μπάλα πήγε στο δεύτερο δοκάρι, έγινε κεφαλιά προς το πρώτο δοκάρι, και στο ριμπάουντ ήρθε ο Λίαμ και σκόραρε! Ίσως το πιο σημαντικό γκολ του μέχρι το επόμενο!”
“Με το σκορ στο 1-1 και μόλις 14 λεπτά να απομένουν, το παιχνίδι έγινε πραγματική μάχη. Πάθος, δύναμη, θέληση από όλους. Ο αντίπαλος πίεζε για να στείλει το ματς στην παράταση, και μια κακή αμυντική αντίδραση μας κόστισε το 2-1. Τέσσερα λεπτά πριν το τέλος, προσπαθήσαμε να βρούμε ξανά το γκολ της ισοφάρισης, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.”
Ακολούθησε η δραματική διαδικασία των πέναλτι
Η ήττα με 2-1 μας οδήγησε στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, η ομάδα μου κυριάρχησε. Με σκορ 1-4, πανηγυρίσαμε μια τεράστια πρόκριση!
“Δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα… Να βλέπεις τα παιδιά να κλαίνε από χαρά, παίκτες που δεν ήταν στην αποστολή να πανηγυρίζουν μέσα στις λάσπες, γονείς να αγκαλιάζονται με άλλα παιδιά… Μια εικόνα, χίλιες λέξεις. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Συγχαρητήρια σε όλους! Στο Δ.Σ. που μου εμπιστεύτηκε αυτή την ομάδα, στα παιδιά που ακολουθούν τις οδηγίες μου, και στους γονείς που στηρίζουν κάθε απόφασή μου. Μπράβο σε όλους!”